9 najlepszych sposobów na wsparcie depresanta

Jeśli Twój bliski choruje na depresję możesz czuć się zmieszany, opuszczony i sfrustrowany. Możliwe, że czujesz się jakbyś stąpał po bardzo cienkim lodzie, bo nie chcesz nikogo zranić albo narazić się na gniew chorego, a może dajesz ukochanej osobie rady, których ona nie przyjmuje, przez co Twoja frustracja jeszcze bardziej rośnie?

Depresja to choroba bardzo skupiająca się na wnętrzu i odizolowująca chorego od całego świata, co może sabotować każdą relację międzyludzką, a niewiedza o tym, jak pomóc, może być jeszcze bardziej męcząca. Pamiętaj jednak o tym, że Twój wsparcie JEST ważne i możesz się nauczyć konkretnych sposobów jego dawania. Deborah Serani, psycholog, która sama cierpi na to zaburzenie, opracowała 9 kroków, zachowań, które pomogą Ci zaopiekować się depresantem w Twoim domu.

[divider] [/divider]

1. Bądź. To jest chyba najtrudniejszy ze wszystkich punktów. Jeśli kogoś kochasz, chcesz dla niego jak najlepiej, dlatego doradzasz, chcesz pomagać, wyręczać, dyskutować, wiedzieć, co jest nie tak i szybko rozwiązywać wszystkie problemy. W depresji to tak nie działa. Ważna jest sama obecność, gdy osoba chora cierpi, płacze, wystarczy, że będziesz, posiedzisz w ciszy, chwycisz za rękę. Możesz wspomnieć, że na pewno znajdziecie wspólnie najlepsze lekarstwo i terapię. Czasem trudno wyczuć, czy chory oczekuje rozmowy, czy ciszy i spokoju, ale warto po prostu być.
2. Spróbuj małych gestów. Od smsa czy kartki pocztowej albo maila, po ugotowanie obiadu lub nawet zrobienie prania. Drobne, niezobowiązujące gesty pozwolą choremu nie wpaść w poczucie winy (że nic nie robi/jest bezużyteczny), a dadzą do zrozumienia, że jesteś, myślisz, trwasz i Ci zależy.
3. Nie oceniaj i nie krytykuj. To, co mówisz ma ogromny wpływ na chorego. Dlatego unikaj tekstów typu: “Patrz na szklankę, jakby była w połowie pełna, a nie pusta” albo “Musisz po prostu się postarać i być szczęśliwy”. Takie słowa świadczą o braku zrozumienia i o tym, że w Twojej opinii chory wybrał sobie swój stan. Takie zdania nie tylko są krzywdzące, ale tez mogą Cię na dobre odizolować od bliskich.
4. Unikaj “twardej” miłości. Niektórzy uważają, że bycie szorstkim i twardym dla chorego, tylko go zmobilizuje do działania. Często mówią: “Weź się w końcu w garść albo odchodzę”. To krzywdzące, bo chory nie wybrał sobie swojego cierpienia. Tkwi w nim, bo jest chory. Tak jak i Ty nie wybierasz sobie grypy.
5. Nie minimalizuj ich bólu. Słowa typu: “Dlaczego Ciebie tak wszystko dotyka” i tym podobne zwroty sprawiają, że osoba chora czuje wstyd z powodu swojej choroby. Depresja jest poważnym zaburzeniem, nie chwilową słabością.
6. Unikaj udzielania rad. To zupełnie naturalne, że chcemy dzielić się dobrymi radami z bliską nam osobą, jednak może ona to odebrać jako obraźliwe słowa, podkreślające jej słabość. Zamiast tego lepiej zapytaj:”Co mogę zrobić, aby Ci pomóc”? Brzmi lepiej. I angażuje obie strony w ewentualne działanie.
7. Unikaj porównań. O ile sam nie doświadczasz lub nie doświadczałeś epizodu depresyjnego, spróbuj nie porównywać przeżyć i doświadczeń chorego do siebie. Ani do nikogo innego ze znajomych czy rodziny. Nie umniejszajcie cierpienia depresanta.
8. Naucz się najwięcej jak możesz na temat depresji. Im więcej będziesz wiedział na temat depresji, tym łatwiej i częściej unikniesz wszelkich spięć, niedomówień i błędów. Co istotne, niektórzy sądzą, że jak osoba chora na lepszy dzień, to jest wyleczona. Nic bardziej mylnego, dowiedz się o tym jak najwięcej. Czytaj, słuchaj, obserwuj, doświadczaj, dowiaduj się, dopytuj. Warto wiedzieć, by lepiej wspierać.
9. Bądź cierpliwy. Depresja to ciężka, podstępna choroba, która nie tylko długo trwa, ale i lubi wracać w kolejnych epizodach. Cierpliwość jest najbardziej cenna, bo pokazuje choremu, że obojętnie ile czasu minie, Ty zawsze będziesz wspierał bliską Ci osobę w cierpieniu.

[divider] [/divider]

Pamiętaj, że czasem sama obecność i pytanie o to, jak możesz pomóc, wystarczą.

[divider] [/divider]