Kochanie, dzisiaj ZNÓW boli mnie głowa…

…czyli rzecz o hipolibidemii.

Przy temacie aseksualizmu, wato wspomnieć o pewnym zaburzeniu seksualnym (które nie ma NIC wspólnego z aseksualnością), jakim jest hipolibidemia, inaczej oziębłość seksualna. Statystycznie, stanowi ona nawet 50% przypadków, z jakimi zwracają się ludzie do seksuologów.

Hipolibidemia, to obniżenie popędu seksualnego, zmniejszenie potrzeby podejmowania kontaktów seksualnych, nieinicjowanie stosunków seksualnych i znaczne zubożenie fantazji erotycznych.

Diagnoza:

• brak zainteresowania jakąkolwiek aktywnością seksualną, brak zainteresowania partnerem oraz masturbacją;

• poziom aktywności seksualnej jest znacznie niższy niż kiedyś lub słabszy niż oczekiwania;

• mimo iż hipolibidemia nie wyklucza osiągania orgazmu, to inicjowanie kontaktów seksualnych jest bardzo ubogie lub żadne;

Przyczyny:

• biologiczne: przewlekłe choroby, zaburzenia hormonalne, uzależnienia, przyjmowane leki, genetyka;

• psychiczne: zmęczenie, przewlekły długotrwały stres, fobie seksualne, problemy z własną płcią i seksualnością;

• partnerskie: nieatrakcyjność partnera, brak higieny, rutyna, konflikty, rozczarowanie, kłótnie w związku, negatywne nastawienie do partnera;

• kulturowe: przesycenie seksualnością, uzależnienie od pornografii, rygoryzm religijny, stawianie zbyt wysoko poprzeczki;

Leczenie:

farmakologiczne, terapia indywidualna, małżeńska, wzbogacanie swojego życia łóżkowego, wprowadzanie urozmaiceń do związku, dbanie o siebie i partnera