Blog dla chcących więcej oraz gabinet pomocy psychologicznej online

Na szybko

NA SZYBKO – Jak walczyć z lekką fobią społeczną?

19/12/2015

NA SZYBKO – Jak walczyć z lekką fobią społeczną?

Osoby z fobią społeczną (FS) odczuwają lęk przed różnego rodzaju sytuacjami, kiedy mogłyby zostać zmuszone do występowania przed innymi ludźmi i starają się takich sytuacji unikać. Najczęściej chodzi o publiczne zabieranie głosu, wygłaszanie referatów, prezentacje, odpowiadanie na pytania itp. Jednak lęk może także dotyczyć takich czynności jak jedzenie w towarzystwie innych, a nawet pisanie, gdy na piszącego ktoś patrzy.

Jeśli osoby z FS są zmuszone do wystąpienia, odczuwają coś w rodzaju napadu paniki, któremu najczęściej towarzyszy czerwienienie się, nadmierne pocenie i uczucie silnej suchości w ustach (jak zgłaszają pacjenci: “brakuje mi śliny”). Zdarza się, że lękowi towarzyszy dodatkowa obawa przed zwymiotowaniem.

Jak leczyć fobię społeczną?

Gdy FS znacznie utrudnia codzienne funkcjonowanie, konieczna jest współpraca pacjenta zarówno z lekarzem psychiatrą, jak i psychoterapeutą. W leczeniu stosuje się metody doraźne (działają około 1h, mają jedynie obniżyć poziom odczuwanego lęku – hydroksyzyna, proplanolol, benzodiazepiny – silnie i szybko uzależniające leki), długotrwałe (antydepresanty) oraz psychoterapię (najczęściej poznawczo-behawioralną, która pozwala pozbyć się objawów i psychodynamiczną, która prowadzi do wglądu i poznania przyczyn fobii społecznej u pacjenta).

how-to-be-popular-small-group-of-friends

Jednak poza farmakoterapią i psychoterapią, jest kilka rzeczy, które możesz robić sam, ale TYLKO w przypadku, gdy objawy nie są bardzo nasilone i chcesz sam spróbować doraźnie poradzić sobie z napięciem i lękiem.

  1. Zacznij od małych kroków. Spotkaj się z ludźmi, którzy wydają się być spokojni i zrelaksowani, by swoich negatywnych emocji nie przerzucali na Ciebie. Ogranicz jednak czas, jaki z nimi spędzisz, by nie czuć się zagrożonym i przytłoczonym.

  2. Spróbuj sobie uświadomić, że większość ludzi Cię nie ocenia. Są skupieni przede wszystkim na sobie i na tym, jakie oni robią wrażenie.

  3. Znajdź osoby o podobnych zainteresowaniach, przemyśl dołączenie do jakiejś grupy lub klubu. To ułatwi rozpoczynanie ewentualnych rozmów, bo temat sam się nasunie, gdy będziesz dzielił z rozmówcą ten sam grunt.

  4. Motywuj się do działania. Powiedz sobie na głos, że dasz radę i spróbuj zwizualizować sobie sukces i dobrą zabawę w towarzystwie innych.

  5. Lekką odmianę fobii społecznej można spróbować pokonywać praktyką i pozytywnym nastawieniem. Dobre samopoczucie wśród ludzi, to umiejętność, którą można wyćwiczyć. Im więcej trenujemy, tym łatwiejsze się to staje, a my czujemy się bardziej pewni siebie.

  6. Gdy chcesz rozpocząć rozmowę, pytaj i mów o rzeczach, które interesują innych. Najczęściej najlepszymi tematami do tego będzie muzyka, filmy, sport, szkoła, praca, moda, coś co dotyczy nas wszystkich. Gdy już poznasz lepiej swojego rozmówcę, będziesz mógł nawiązać do tego, o czym wspomina najczęściej.

  7. Gdy znajdujesz się w grupie ludzi, lekko się wycofaj i zrelaksuj. Obserwuj i słuchaj o czym inni rozmawiają, co robią i co na nich działa. Potem dopiero możesz spróbować powoli wtrącać swoje zdanie, pytania i uczestniczyć w dyskusji.

  8. Nie przejmuj się tym, gdy rozmowa jest dla Ciebie zbyt trudna. Skoncentruj się na tym, by być miłym i grzecznym.

  9. Pamiętaj, że WSZYSTKIM zdarzają się potknięcia, zająknięcia, palnięcie jakieś kompletnej głupoty. Spróbuj po prostu ruszyć dalej.

  10. Bądź cierpliwy, dobry i wyrozumiały dla siebie. Zmiany wymagają czasu, nic nie dzieje się z dnia na dzień. Cierpliwości.

Pamiętaj, że powyższe punkty zadziałają TYLKO, jeśli Twój lęk społeczny ma średnie lub słabe nasilenie. W przypadku paraliżującego lęku, silnego stresu, omdleń czy bólu w klatce piersiowej – skontaktuj się z lekarzem, by uzyskać diagnozę oraz odpowiednią pomoc i wsparcie.


    Jeśli borykasz się z problemami natury psychicznej, czujesz się wypalony/a, cierpisz na depresję, masz dosyć tkwienia w jednym miejscu albo szukasz porady - dobrze trafiłeś/aś! Odezwij się! Napisz bezpośrednio: psycholog.kotlarek@gmail.com