Co tak naprawdę oznacza proces zdrowienia?
Proces zdrowienia. Zdrowienie. To słowa używane bardzo często w świecie zdrowia psychicznego. Pogadajcie z psychiatrami, psychologami, psychoterapeutami – zdrowienie i wyjście z epizodu zaburzenia psychicznego jest czymś, do czego każdy chory dąży za wszelką cenę.
Ale jak takie zdrowienie właściwie wygląda? Żaden taki proces nie wygląda identycznie dla każdego. Co więcej, sam cel może wyglądać inaczej u każdego chorego. Jak to może wyglądać?
Na przykład.
Ktoś cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową i ma to nieszczęście być w grupie ludzi, które nie za dobrze reagują na leki lub nie reagują na nie wcale. Leki mogą hamować manię i ograniczać depresję, ale jednak szczątkowe objawy pozostają.
W idealnym świecie, wszyscy akceptowaliby cały ten trudny proces, a chory byłby wciąż stabilny. Ale nie żyjemy w idealnym świecie. Najczęściej stabilność wiąże się z dużą dawką leków, a skutki uboczne bywają nie do zniesienia i znacznie obniżają jakość życia.
Ale nie musi chodzić o pełną stabilność. Czasem po prostu nieosiągalną w pełni. Zamiast tego, celem może być to, żeby żyć z tym co jest i sobie z tym radzić. Niektórzy chorzy żyją z chorobą bardzo długo i zdarza się, że naprawdę sobą czują się w manii. A to nie jest zdrowe, chociaż mania może się wydawać „fajna”. To trudne do przyswojenia i zaakceptowania, gdy okazuje się, że poczucie bycia sobą, to tak naprawdę objaw choroby.
Różne podejścia do procesu zdrowienia są skoncentrowane na pacjencie, a konkretnie na tym czego ON oczekuje od zdrowienia. Wcześniej skupiano się na tym, by chorego całkowicie pozbawić symptomów. A to wcale nie musi o to chodzić.
Bo czasem pozbycie się całkowicie objawów wiąże się z dużą ilością leków, intensywną terapią i wieloma innymi obostrzeniami w życiu. Ale czy brak symptomów warty jest znacznego pogorszenia jakości życia?
Ale żeby w ogóle podejść do procesu zdrowienia, musi nastąpić dialog między chorym, a profesjonalistami i bliskimi, którzy biorą w tym udział. Porozmawiaj z lekarzem i psychologiem czego oczekujesz od swojego wyzdrowienia i wytłumacz bliskim, na czym Ci zależy, by mogli wszystko zaakceptować. Posiadanie wszystkich po swojej stronie zwiększa wsparcie i poprawia samopoczucie, a docelowo także poczucie szczęścia.
Oczywiście rozmowy o chorobie i zdrowiu psychicznym mogą przerażać rodzinę i bliskich. Mogą się obawiać Twojej choroby. Pełnoobjawowej manii i epizodów psychotycznych czy głębokiej depresji z myślami i próbami samobójczymi. Ale pamiętaj, że takie rozmowy są niezbędne i ważne. Choćby dlatego, że bliscy Cię kochają i chcą dla Ciebie jak najlepiej.
Jasne oczekiwania i wiedza o tym, jak chcesz, by wyglądał Twój proces zdrowienia i poinformowanie o tym wszystkich ważnych osób oznacza, że możesz (wraz z bliskimi) pracować nad osiągnięciem tego celu.
Proces zdrowienia jest ważny. A najważniejsze w tym wszystkim jest to, byś to TY wiedział czego chcesz i dopóki pozostajesz bezpieczny, szczęśliwy i zdrowo funkcjonujesz w codzienności – tylko to się naprawdę liczy.
