Nie drap, gdzie nie swędzi
Tanatopsychologia. Tanatofobia. Tanatos. Śmierć. Umieranie. Lęk przed śmiercią.
To najbardziej pierwotny lęk. Problem egzystencjalny, z którym wszyscy się borykamy, choć na co dzień robimy wszystko, by go zagłuszyć. I, mimo iż, często w XXI wieku nasze otoczenie nazywamy cywilizacją śmierci, to jednak usilnie staramy się unikać tego tematu.
Tanatologia, to ogólnie rzecz ujmując, nauka badająca zjawisko śmierci i lęku przed nią. Czerpie z bardzo wielu dziedzin nauki. Jedną z nich, jest psychologia, która zajmuje się wpływem świadomości śmierci i lęku przed nią na nas samych i naszą psychikę.
Mówi się, że skoro tak bardzo boimy się śmierci i umierania, to po co o tym w ogóle rozmawiać? Przecież wystarczy to wszystko gdzieś głęboko pogrzebać, by nie widzieć, nie czuć, nie myśleć. Łatwiej nasze wszelkie lęki zagłuszyć. Ale tego się nie da. Śmierć jest częścią życia. I każdego dnia drapie nas od środka, próbując się wydostać na zewnątrz.
Boisz się śmierci?
Masz jej świadomość?
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad tym?
Czy miałeś kiedykolwiek doświadczenie bliskości śmierci? Przemijania?
Śmierć i jej bliskość, często jest okazją do zmian wewnętrznych. Można je także scharakteryzować jako coś w rodzaju rozwoju osobistego. Co się dzieje najczęściej?
- Przeorganizowanie życiowych priorytetów: banalizowanie rzeczy banalnych.
- Poczucie wyzwolenia: zdolność do decydowania, by nie robić rzeczy, których nie da się zrobić.
- Nasilone poczucie życia w bezpośredniej teraźniejszości, zamiast odkładania go do emerytury lub jakiegoś innego momentu w przyszłości.
- Żywy odbiór i docenianie podstawowych faktów życia: zmian pór roku, wiatru, spadających liści, ostatnich Świąt Bożego Narodzenia i podobnych.
- Głębsza komunikacja z bliskimi.
- Mniej obaw interpersonalnych, mniejszy strach przed odrzuceniem, większa gotowość do ryzyka.
A czego boją się osoby skonfrontowane z nieuchronnością śmierci?
Badacze zajmujący się tym tematem, stworzyli listę występowania najpowszechniejszych obaw związanych ze śmiercią. I są to:
- Moja śmierć zasmuci moich krewnych i przyjaciół.
- Zakończą się wszystkie moje plany i zamierzenia.
- Proces umierania może być bolesny.
- Nie będę mógł już niczego doświadczyć.
- Nie będę mógł utrzymywać moich bliskich.
- Boję się tego, co się ze mną stanie, jeśli istnieje życie po śmierci.
- Boję się tego, co się stanie z moim ciałem po śmierci.
A Ty? Czego boisz się najbardziej?
[divider] [/divider]
*Źródło: „Psychoterapia egzystencjalna” Yalom
