PRZECIW SZCZĘŚCIU – Owen Flanagan i in.
Wow. Ależ to była czytelnicza przygoda.
Dzięki Wydawnictwu PWN miałam fantastyczną okazję zapoznać się z bardzo ciekawą pozycją książkową.
Czym dla Ciebie jest SZCZĘŚCIE? Jak je postrzegasz Ty, Twoje otoczenie, społeczeństwo, w którym żyjesz? Czy to życie bez problemów? Trudności dnia codziennego? Bez bólu? W fajnym otoczeniu? Bez chorób i nieszczęść?
Według definicji Soniy Lubomirsky, rosyjskiej profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim, szczęście to:
„trwały stan umysłu składający się nie tylko z uczuć radości, zadowolenia i innych pozytywnych emocji, ale także z poczucia, że czyjeś życie jest znaczące i wartościowe” (Lyubomirsky, 2001)
Ale czy to jest takie proste? Czy jeśli ja, bardzo subiektywnie, czuję się dobrze, nie choruję, mam fajną rodzinę, pracę, przyjaciół, zdrowe środowisko itp., to czy mam prawo tego szczęścia nie czuć? Albo czy w byciu szczęśliwym naprawdę chodzi tylko o to?
Jeśli kiedykolwiek zadawaliście sobie takie pytania, to książka „Przeciw szczęściu” jest zdecydowanie pozycją dla Was.
Nie jest to książka super lekka, łatwa i przyjemna, ale na pewno otwierająca oczy na wiele kwestii związanych ze szczęściem i jego poczuciem. Rozprawia się bez skrupułów z „hurraoptymizmem”, pop-psychologicznymi szkodliwymi hasłami typu „good vibes only”, czy szczęściem rozumianym bardzo płytko i powierzchownie, jako… po prostu lekkie, bezproblemowe życie codzienne.
To wspaniała analityczna krytyka tzw. „agendy szczęścia”, która zalewa nas ze wszystkich stron próbując nam wmówić, że szczęście i radość życia są jak pstryknięcie palcami.
Jak o książce pisze prof. dr hab. Piotr K. Oleś:
„Tymczasem, jak przekonują kolejne rozdziały, koncepcji szczęścia jest wiele, są silnie zakorzenione w tradycji, w filozofii i religii, które miały przemożny wpływ na rozwój kultury, na etos społeczeństw, nacji i grup społecznych. Ukazanie wielokulturowości służy poszerzeniu perspektywy poznawczej decydentów i zwyczajnych ludzi, którzy mogą i powinni wiedzieć, że na ich słusznych skądinąd preferencjach i pragnieniach szczęścia określonego rodzaju świat się nie kończy”.
13 autorów. Zespół prawdziwie interdyscyplinarny. Filozofowie, psychologowie, psychiatrzy, socjologowie, specjaliści nauk o zdrowiu i teorii międzykulturowych. Teorie i empiria. I ogólne założenie, że Szczęście, to przez wielkie S, to niekoniecznie (a na pewno nie zawsze) codzienne radostki, ale integracja międzykulturowej filozofii, etyki, myśli politycznej oraz nauk społecznych. Że Szczęście powinno się opierać także na założeniach sprawiedliwości, prawa, zrównoważonego rozwoju i równości międzyludzkiej.
Książka pokaże Wam w jaki sposób szczęście powinno się mierzyć, by wyniki jakichkolwiek badań były rzetelne, etyczne i zgodne z teoriami naukowymi i wynikami najnowszych eksperymentów. Jak mówić i pisać o szczęściu. Jak tę wiedzę wykorzystać w swojej pracy i życiu.
I wreszcie… jak REALNIE spojrzeć na samego siebie, jako człowieka (nie)szczęśliwego. I co z tego wynika.
Jak wspomniałam, nie jest to pozycja super lekka. Napisana językiem naukowym, pełna badań i teorii. Ale, w mojej opinii zawodowej i prywatnej, bardzo warto przebić się przez ten język i wyciągnąć z „Przeciw szczęściu” wszystko, co najlepsze.
Ta książka nie jest PRZECIWKO szczęściu. Wręcz przeciwnie. Jest bardzo, bardzo ZA.
Szczerze polecam.
Książkę możecie kupić w Księgarni PWN TUTAJ
