Nasze społeczeństwo pędzi coraz szybciej. Wszystko pędzi. I w zasadzie nie ma możliwości nie pędzić, bo albo stale trzeba coś gonić, albo przed czymś uciekać. A jeśli chcemy zatrzymać się na chwilę – jesteśmy ciągnięci przez całą masę pędzących, ewentualnie wypadamy z obiegu jak …
Depresja zabiera Ci wszystko. Dziwka zaczyna od energii i dobrego humoru. Potem chęć do życia i jedzenia. Następnie zabiera Ci znajomych, przyjaciół i rodzinę. A po bliskich, zostajesz już tylko Ty… Kiedy nie masz siły jeść (albo obżerasz się jak szalony), wstać z łóżka …
Mało kto uświadamia sobie, że żałoba i jej przeżywanie, dotyczy nie tylko śmierci kogoś bliskiego czy też bliskości naszego własnego końca. Żałobę możemy przeżywać po rozstaniu, po zakończeniu szkoły, po utracie pasji czy sensu życia. O etapach przeżywanej żałoby napisała Elisabeth Kubler-Ross, która w …
Ćwiczenia, a konkretniej endorfiny, które się podczas nich wydzielają, pomagają walczyć z depresją i wszelkiego rodzaju psychicznymi dołkami. I to nie jest teoria, ale fakt potwierdzony naukowo. Wielu ludzi utożsamia ćwiczenia fizyczne z wyczerpującym długodystansowym bieganiem albo wyciskaniem siódmych potów na siłowni. Zupełnie niepotrzebnie, …
Podobno najtrudniej jest zacząć. Potem już wszystko idzie dużo łatwiej, ale nie wiem, czy tak to do końca działa w tym przypadku. Zaczyna się w zasadzie spokojnie (może dlatego, to pierwsze zdanie jakoś mi nie pasuje). Trochę przygnębienia, odrobina pesymizmu, nieco smutku, szczypta spowolnienia …
Dziś w mediach dosyć głośno było o wywiadzie z Justyną Kowalczyk, w którym otwarcie mówi o swojej chorobie – depresji. Czytaliście? http://www.sport.pl/celebrities/1,96807,16089726,Depresja_Justyna_Kowalczyk____Trzy_ostatnie_lata_mojego.html Co o tym sądzicie? Mówić czy nie mówić otwarcie o problemach psychicznych? Czy Justyna Kowalczyk otworzyła zaryglowane od dawna drzwi i poruszyła …
Nie pamiętam, kiedy dokładnie zwariowałam. Granica pomiędzy melancholijnym usposobieniem a Panią D. jest dość płynna. Wszystko rozbija się o czas trwania i natężenie negatywnych myśli. Wiem tylko tyle, że granicę własnego szaleństwa przekroczyłam 1,5 roku temu. To trochę tak, jakbyś się opuszczał na linie …
Miałam kochających bliskich, dobrych przyjaciół, a odechciało mi się żyć. I to kilkukrotnie. Co pcha człowieka ten jeden krok dalej w stronę przepaści? To trudne pytanie. Czasem jest to efekt długotrwałych przemyśleń, że dalej już tak się egzystować nie da, a czasem to po …
Czasem, ale tylko czasem, bardzo zabawne jest patrzenie, jak ludzie cieszą się, że jest już z Tobą lepiej. Tak, bo taką twarz im pokazujesz. Wstajesz, ubierasz się, zmywasz resztki łez z twarzy, nieumyte włosy związujesz gumką albo ukrywasz pod czapką czy chustką, ubierasz coś, …