Piękno kobiecego ciała.

Pamiętacie wpis o tym, co kryje czerwona sukienka? Znajdziecie go tu: http://psycholog-pisze.pl/co-mam-pod-czerwona-sukienka/. Lubię wracać do tego wpisu, bo pomysłodawczyni całej akcji nie przestaje mnie fascynować i zadziwiać odwagą i pewnością siebie. I tak naprawdę zastanawiam się, czy takie zachowanie powinno nadal dziwić, szokować, a czasem wręcz obrzydzać niektórych, czy raczej takie obrazki powinny zwracać uwagę, pokazywać istotę problemu, edukować, ale… no właśnie… po prostu być elementem naszego życia, w którym nie wszyscy i nie zawsze jesteśmy piękni, zgrabni i zdrowi.

W Internecie natrafiłam na zdjęcia kobiet, które chcą coś przekazać społeczeństwu. Pokazać swoje ciało (często nagie), takie jakim jest. Z protezami, obwisłym brzuchem po dwóch ciążach, czy małym niewyfotoszopowanym biustem. Jest cenzura kobiecych sutków i matki karmiące swoje dzieci w miejscach publicznych. Czy ta galeria szokuje? Zastanawia? Z resztą, zobaczcie sami.

Amy Purdy. Sportowiec. Brązowa medalistka paraolimpiady w Soczi (snowboard). W tym roku to zdjęcia trafiło do magazynu ESPN Body Issue. Czy widzisz tu jakąś niepełnosprawność?

Adrienne Truscott. Amerykańska aktorka kabaretowa. Występuje ze swoim przedstawieniem pt: “Asking for it” naga od pasa do kostek. Temat stand upu zahacza o gwałt, komedię, humor i kontrowersje z tym związane.

Karlesha Thurman. Młoda czarnoskóra matka z Kaliforni spotkała się z bardzo negatywnymi opiniami na swój temat, gdy opublikowała na Facebooku swoje zdjęcia podczas karmienia dziecka piersią w czasie zakończenia roku akademickiego. Raptem 4 miesiące później, Australijka Jacci Sharkey, zrobiła to samo, jednak tym razem wszyscy chwalili jej odwagę i gratulowali. Niemal to samo zdjęcie, a zjawisko karmienia piersią przez czarnoskóre kobiety nadal jest problemem. Czy tylko na zachodzie?

Emma Bond. 24-letnia Brytyjka, matka dwójki dzieci. Umieściła to zdjęcie na Facebooku, po czym za chwilę zostało ono usunięte, jako obraźliwe. Zszokowana Emma wrzuciła je na grupę osób popierających karmienie piersią, gdzie zostało ono udostępnione dalej ponad 22 TYSIĄCE razy, jako piękne.

Emma Holten. Duńska dziennikarka rozpoczęła na Kickstarterze projekt o nazwie HYSTERIA. Wypuszcza do sieci swoje nagie zdjęcia, by uczyć ludzi o tym, czym jest nagość, na którą kobieta się zgadza, a czym jest wyniszczające, także psychicznie, tzw. porno z zemsty (revenge porn), gdzie często zranieni mężczyźni umieszczają nagie fotografie i filmy erotyczne ze swoimi byłymi kobietami i dziewczynami. Projekt Emmy jest próbą pokazania różnic pomiędzy byciem seksualnym PODMIOTEM a PRZEDMIOTEM.

Katrina Barker Anderson. Artystka, która rozpoczęła projekt fotograficzny “Kobiety Mormonki Odsłonięte”, gdzie pokazują one swoje ciała, nie czując zupełnie, że należą one do nich. Jak sama mówi: “Na całym świecie kobiety muszą sobie radzić z tym, że są postrzegane jak obiekty seksualne, a ich ciało jest powodem do wstydu. Mormonki dodatkowo są obciążone poczuciem (wynikającym z kultury), że są chodzącą pornografią, a jednocześnie wymaga się od nich by były atrakcyjne i wysportowane”.

Ariel Gore. Pozuje na okładce magazynu Hip Mama, który został ocenzurowany i usunięty z Facebooka i wystaw sklepowych w Stanach Zjednoczonych.

Aniela McGuinness. Aktorka, poddała się podwójnej mastektomii, prowadzi vlog “My Breast Choice”. Zaledwie tydzień po operacji wybrała się na imprezę Halloweenową, gdzie jej przebraniem była Narzeczona Frankensteina.

Amina. Członkini grupy Femen, w 2013 roku umieściła na Facebooku swoje zdjęcie, jako wyraz protestu przeciwko opresji wobec kobiet. Na klatce piersiowej napisała po arabsku (w wolnym tłumaczeniu): “Moje ciało należy do mnie i nie zależy od niego niczyj honor”.

Aleah Chapin. 28-letnia amerykańska artystka, która znana jest z wielkoformatowych obrazów, które dosadnie pokazują proces starzenia się ludzkiego ciała. Co robi z nami czas, z ciałem, umysłem i w jaki sposób “powinniśmy” zachowywać się w odpowiednim wieku. Na zdjęciu obraz pt.: “It was sound of their feet”.

Marlen Esparza. Zdjęcie zrobione przez Petera Hapak dla ESPN Body Issue. Ciało sportowców jest elementem ich pracy. Można patrzeć na nie, dopóki kontekst nie jest seksistowski.

Scout Willis. Zdjęcie zrobione jako protest dla akcji #FreeTheNipple (pisałam o tym więcej tutaj: http://psycholog-pisze.pl/wolnosc-dla-sutkow/)na temat cenzurowania kobiecej nagości.

Aktywistka podczas tzw. Slutwalk (Marsz Szmat) w Johannesburgu (rok 2014). Protestuje przeciwko uprzedmiotawianiu kobiet i niesprawiedliwych osądów, że kobiety “proszą się” same o gwałt ubierając się tak czy inaczej.

Denise Jolly. Blogerka, pozuje inspirując się znanym zdjęciem Madonny. Jak sama pisze: “Przeprowadziłam 30-dniowy projekt fotograficzny zwany “Be Beautiful Project”. Spędziłam 30 dni na robieniu zdjęć swojego niemal 140 kilogramowego ciała i umieszczałam je w Internecie. Szybko się rozprzestrzeniły”.

Yossi Loloi. Włoski fotograf. Jego projekt “Full Beauty Project” pokazuje nagie kobiety w swojej wyjątkowości. Portretuje kobiety w rozmiarach XL i większych. Skupia się na ich kobiecości i pełnych kształtach, jako formie sprzeciwu dla dyskryminacji ich przez media i dzisiejsze społeczeństwo.

Grace Coddington. Dziennikarka z Vouge’a została zbanowana na Instagramie za umieszczenie rysunku samej siebie topless.

Caitlin Stasey. Założyła stronę internetową www.herself.com, na której chce pokazywać piękno kobiecego ciała, w jego nieseksualnej formie. Uważa, że seksualność kobiety jest postrzegana jedynie poprzez pryzmat jej ciała, dlatego jakikolwiek przejaw publicznej nagości jest traktowany jako zachowanie obsceniczne, a nie jako element kobiecego ciała.

Keira Knightley. I jej czarno-białe zdjęcie zrobione przez Patricka Demarchelier dla Interview Magazine. Aktorka pozuje topless i nie wykorzystano tutaj Photoshopa. Keira sprzeciwia się standardom piękna z Hollywood, które akceptują głównie duże piersi i talię osy.

Cara Delevigne. Modelka. Umieściła zdjęcie swojego sutka tuż obok sutka mężczyzny. Chciała w ten sposób podkreślić bezsensowność ciągłej seksualizacji kobiecych sutków, tam gdzie tego seksu nie ma.

[divider] [/divider]

Czy każda nagość jest pornografią? Czy zależy to od poziomu uprzedmiotowienia kobiety i mężczyzny oraz od wulgarności zdjęcia czy filmu I czym jest ta wulgarność? Czy to już karmienie piersią czy dopiero brutalny seks analny w otoczeniu 30 mężczyzn? Czy gdy rodzice się przebierają i dziecko ich podejrzy, to należy uciekać i chować się z piskiem do łazienki, czy może wytłumaczyć, że to jest ciało, każdy może mieć inne, ale każde też jest na swój sposób piękne? Uczyć akceptacji, czy pokazywać, że nagość jest ohydna i należy się jej wstydzić? Oczywiście nie mówię tutaj o uprawianiu wściekłego seksu na blacie kuchennym na oczach dzieci, ale przecież każdemu z nas zdarza się czasem gdzieś nago przemknąć z sypialni do łazienki. Czy jest w tym coś złego? Czy jest w tym coś brzydkiego, co należy chować do szafy i nigdy nikomu o tym nie mówić, a seks uprawiać tylko przy zgaszonym świetle? Jak dzisiaj rozumiemy nagość? Jak chcielibyśmy ją rozumieć?

[divider] [/divider]

Wstydzisz się siebie? Potrafisz stanąć nago przed lustrem i spojrzeć na siebie tak, jak stoisz? Duże, ciężkie piersi, delikatnie wiszące, lekko zaokrąglony brzuch, blizny pooperacyjne na nim, okrągła pupa, trochę cellulitu, długie nogi, ładne zielone oczy, wąskie lekko uśmiechnięte usta, długie ciemne, cienkie włosy. Piękne? Czy w dobie filtrów na Instagramie i Photoshopa, takie ciało może być piękne? Tak. I jest.