Blog dla chcących więcej oraz gabinet pomocy psychologicznej online

RELACJE

FUKO, czyli zacznij od rozmowy

20/08/2018

FUKO, czyli zacznij od rozmowy

Każda relacja, którą tworzymy z drugą osobą opiera się na komunikacji (a przynajmniej powinna). Zatem, żeby znajomość dobrze funkcjonowała i rozwijała się, potrzebne są rozmowy oparte na wzajemnym szacunku i respektowaniu, wyznaczanych przez obu partnerów granic. Zdarza się jednak i tak, że z czasem zacieśnianie więzi powoduje, że wspomniane indywidualne obszary, zaczynają się przenikać, a wówczas może dojść do zacierania się niezwykle ważnych granic.

Asertywność w relacjach

Jedną z kwestii, które warto podjąć w trosce o samorozwój, a jednocześnie tworzenie i umacnianie dobrych relacji interpersonalnych, jest asertywność. Była o niej mowa tutaj. 
Dzięki umiejętności asertywnej komunikacji możemy wyznaczać swoje granice, a także nie tracić swojej indywidualności i odrębności pozostając w pełnym szacunku dla drugiej strony.

„FUKO”, czyli ważne obszary efektywnego przekazu

Jedną z technik dobrej komunikacji, która moim zdaniem ściśle wiąże się z pojęciem asertywności, jest strategia „FUKO”. Składa się ona z czterech kwestii, które powinniśmy ująć w komunikacie, by umiejętnie przekazać to, co dla nas ważne i co zaniepokoiło lub zasmuciło nas w zachowaniu partnera.

– F – Fakty


Na początku swojej wypowiedzi przywołaj konkretne fakty, które miały dla Ciebie znaczenie. Dobrze jest unikać ogólników, a raczej stawiać na konkretne wydarzenia, które chciałbyś omówić. Postaraj się uwzględnić zachowanie osoby, a nie przypisywać jej cechy utożsamiane z jej postępkiem. („Już drugi raz w tym miesiącu zaplanowałeś/aś weekend beze mnie”).

– U- Uczucia

Powiedz o swoich uczuciach i emocjach, jakie wywołały w Tobie opisywane wydarzenia. Nie oceniaj drugiej strony i staraj się formułować swoją przemowę jako tzw. komunikat „Ja” – mówiący o Tobie i Twoich przeżyciach. („Przykro mi z myślą, że nie uwzględniasz mnie w swoich planach. Czuję się nieważny/a”).

– K- Konsekwencje

Wspomnij o konsekwencjach, z jakimi może wiązać się zachowanie partnera/ki. Nie chodzi tutaj o straszenie jej, grożenie czy karanie. Mowa o tym, by przedstawić własną perspektywę tej relacji w przyszłości, jeśli nie dokonają się żadne zmiany. („Myślę, że jeśli dalej tak będzie to zaczniemy się od siebie oddalać”).

– O – Oczekiwania

Opisz to, jak wyglądać miałaby zmiana w zachowaniu partnera/ki, która miałaby się wydarzyć i jakiej modyfikacji oczekujesz. („Chciałbym/abym, żebyśmy wspólnie zastanawiali się nad tym jak będziemy spędzać weekendy”).

Technika komunikacji „FUKO” jest bardzo skuteczną i konkretną metodą przekazywania informacji zwrotnych. Zawiera ona wszystkie ważne informacje potrzebne do konstruktywnego poinformowania drugiej strony o Twojej reakcji na jej zachowanie, które wiąże się z Twoim niezadowoleniem lub smutkiem. Dzięki „FUKO” możliwe jest zawarcie w przekazie wszystkiego, co ważne w sposób jasny i klarowny, a jednocześnie niekrytykujący, ani atakujący drugiej strony.

By dalej rozmawiać…trzeba rozmawiać

Nie zapominajmy o tym, jak ważną kwestią w procesie budowania i tworzenia relacji jest komunikacja. To właśnie dzięki niej możemy zaznaczyć swoje potrzeby, troski, ale i pokazać swoje zadowolenie ze związku. W sytuacji, w której zachowanie drugiej osoby było dla nas trudne, ważne jest, aby ją o tym w umiejętny i konstruktywny sposób poinformować. Dzięki przekazowi, który jasno odwołuje się do naszego postrzegania tej sytuacji, konsekwencji dalszych podobnych zachowań partnera i uwzględnieniu naszych oczekiwań, możemy liczyć na to, że adresat ją przyjmie nie czując się ocenionym i krytykowanym. Wówczas istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że przy chęci obu stron, konflikt czy nieporozumienie zostanie rozwiązane, tym samym budując dalsze relacje. Poprzez poprawną i szczerą komunikację możliwym jest zbudowanie autentycznej i opartej na zaufaniu relacji, w której potrzeby i granice każdej ze stron są szanowane i przestrzegane.


    Jestem studentką psychologii na III roku na Uniwersytecie SWPS we Wrocławiu. Swoją przyszłość wiążę z psychologią kliniczną, rozważam też podjęcie nauki w Szkole Psychoterapii Psychodynamicznej w Krakowie. Uczestniczyłam w praktykach w pracowni psychotechnicznej Pro Salus. Obecnie jestem wolontariuszem w Centrum Neuropsychiatrii Neuromed na Oddziale Dziennym dla dzieci i młodzieży. W wolnych chwilach ćwiczę jogę i nie wyobrażam sobie życia bez moich dwóch kotów!